Mijmeringen in een klooster 4 Ik richt een bond op tegen de ‘alledaagsheid van Alledag’. Een bond met als motto: ‘er moet toch meer zijn’. Neem geen genoegen met alledag. Je leeft maar één keer, haal er uit wat er zin zit. Haal ook het beste uit jezelf en geniet van elk moment van de… Read More Bond tegen alledaagsheid
Mijmeringen in een klooster 3 Mijn naam is Alledag, men mag mij niet. Ik ben te saai voor al die sensatiezoekers, de evenementenjagers, de ‘dare devils’. En toch sleept iedereen me met zich mee. Meestal verstopt in uiterlijke schijn: nee, men heeft niks met ‘Alledag’. Dat is getrut van anderen en saai voor iedereen die… Read More Mijn naam is Alledag
Mijmeringen in een klooster 2 Opnieuw schrijven over ‘alledag’: nu in een andere houding, op een yogakussen. Ben ik hier wel geschikt voor? Is dit aan de andere kant zo anders dan wat ik thuis doe? Zeker de laatste weken is de dagelijkse openheid niet anders dan hier. De verwondering is er altijd wel en… Read More Geen drama en geen klucht
Mijmeringen in een klooster 1 Ik wil schrijven over ‘alledag’, de waarde van de dagelijkse dingen. Het ritueel, de dingen die gedaan moeten worden om de dag te beginnen. De dingen die houvast bieden en saai zijn. Elke dag hetzelfde. Gewoontedieren zijn we. Ik wil schrijven over de eindeloze herhaling die vreugdeloos kan zijn als… Read More Het dagelijkse leven dat ons sloopt
Jouw plaats Je hoeft niet goed te zijn Je hoeft niet op je knieën Honderd kilometer te kruipen door de woestijn, boetend Je hoeft alleen maar het zachte wezen van jouw lichaam Te laten liefhebben wat het lief heeft. Vertel me over jouw wanhoop, het jouwe, dan vertel ik het mijne. Ondertussen draait de wereld… Read More Jouw plaats
Mijn eerste blokfluit, met mijn moeder gekocht in Harlingen, die geur van lichtbruin hout en olie, die mooie kleur en het schoonmaakborsteltje en het zelf genaaide zakje waarin alles zo goed past en waar mijn initialen op zijn geborduurd. En mijn eigen blokfluitlessen bij mijn immens geliefde juf Postma. Mijn voorbeeld, mijn heldin, mijn warme hand naar… Read More Jeugdige geuren
Ik heb geen ‘zelf’. Ik kan het nergens vinden. Ik heb overal gezocht, maar het niet gevonden. Het ontglipt me telkens weer. En ik begrijp dat ik nu een probleem heb. Want het zoeken en vinden van ons ‘zelf’ is wat we in deze tijd moeten doen. Ik lees het in de bladen, ik hoor het… Read More Mijn dagelijkse imperfectie: ik heb geen ‘zelf’
Jahweh Waar twee of drie tezamen zijn, ben ik, Ik ben. Waar iemand ja en amen zegt, ben ik, Ik ben. Waar iemand me bij mijn namen noemt, ben ik, Ik ben. Want altijd ben ik, in en uit, De adem voor de stem. Rinske Tolsma (December 2017)
Its dark because you are trying too hard. Lightly child, lightly. Learn to do everything lightly. Yes, feel lightly even though you’re feeling deeply. Just lightly let things happen and lightly cope with them. I was so prepousterously serious in those days… Lightly, lightly – it’s the best advice ever given me… to throw away… Read More Lightly
De paradijsvogel en de grijze muis We kwamen samen, Jij gaat nu en ik blijf Het toeval wilde en van lieverlee werden we soorten van genoten: kamergenoten gespreksgenoten wandelgenoten koffie en thee en taart-genoten lotgenoten bondgenoten tochtgenoten En we genoten Jouw hoge vluchten en dan weer diepe duiken Bevlogenheid en plotklaps… Read More De paradijsvogel en de grijze muis